PH = zuurtegraad

Laten we als eerste even de zuurtegraad onder de loep nemen. Zoals we al eerder probeerde te vertellen lossen veel stoffen zich op in water. Daardoor hebben we verschillende ladingen in ons water zitten en kunnen nieuwe verbindingen ontstaan.
Er is altijd een zoektocht naar evenwicht. Zo kenden we tot nu toe de zuren, de basen en de zouten. Deze 3 soorten stoffen zijn dan ook hoofd verantwoordelijk voor de zuurtegraad in het water. Een zuur kan in het water een waterstof atoom afsplitsen: een H+, een base op zijn beurt weer een OH- en een zout kan helemaal uit elkaar vallen.

Opgelost in water

Nu is het zo dat de vrije H+ , het waterstof ion verantwoordelijk is voor de zuurtegraad in ons water. Hoe meer vrije H+ hoe zuurder het water, hoe lager de PH waarde. Als we dus de PH gaan meten , meten we eigenlijk de vrije H+ concentratie van ons water. Water zelf: H20 bestaat dus ook uit H+ en OH-.
PH word gemeten in een schaal van 0 tot 14. 0 staat voor heel zuur water en 14 voor heel basisch. Bij 7 is je water neutraal en dat is ook wat we het liefst meten in onze vijver.
Met een PH van 7 zijn dus de deeltjes OH- en H+ met elkaar in evenwicht, er zijn dan 10 tot -⁷e moleculen van H+ en 10 tot de -⁷e van OH-.
Nog even iets ingewikkelds maar wel heel belangrijk. Als je schrijft tot de – ⁷de of -⁶e, exponenten dan houd dat in dat een ph van 6, 10 keer zuurder is dan een ph van 7. En dus een ph van 5 100 x zuurder is als een PH van 7. Onderschat een PH meting dus nooit. De ideale meting voor onze vijvers ligt tussen de 6.8 en de 8. Bij deze omstandigheden doen onze vissen het prima. In aquaria kan dat dus weer heel anders zijn.