Ik ben 10 jaar geleden, volgens mij zoals iedereen, met een klein vijvertje in een hoekje van de tuin. Met wat Sarrassa’s en windes.

Deze was in de eerste winter al dicht gevroren en moest ik natuurlijk een grotere vijver graven.

Dit heeft zich in totaal 3 x herhaald, tot ergernis van mijn vrouw.
in 2006 heb ik me voor de laatste keer goed in het zweet gewerkt en heb deze vijver gegraven. Nu eentje van 18 kuub.
Mijn vrouw zei dat ik nog 1 keer mocht graven, dus dan maar in een keer goed! 😉
In mijn kleinere vijvers was ik al begonnen met koi’s en al andere vissen zijn naar kennissen gegaan die de “koigekte” maar niet wilde snappen.

De afgelopen maanden heb ik de vijverrand aangepast en er betonnen randen op geplaatst.
Ook vond ik dat er een waterval moest komen om het plaatje compleet te maken.
Mijn vrouw kan het nu eindelijk ook waarderen en heeft zelfs een specifieke voorkeur ontwikkeld voor shagoi’s.
Dus is het een gezamelijke hobby geworden, waar we allebei van genieten.

Groeten Kees ( en Antoinette)